sana uzanmak

SANA UZANMAK

Karanlık, gece yolculuklarıyla geleceğim ve senin yıldız kokan ellerinden
 milyonlarca öpeceğim. Senin güzel parmaklarını sevip okşayıp
“beni bağışla! Uzun zaman oldu” diyeceğim.
“beni bağışla! Senden öğrendiğim gibi yaşamıyorum” diyeceğim..
Sana söyleyeceğim çok sözüm var aslında umarım beni sabırla dinlersin.

Zaman geçmez derdik zaman geçiyor. Sana az kalıyor! sanki birkaç dönemeç ve keskin birkaç viraj sonrasında, upuzun karanlık ve yer yer aydınlık ve terkedilmiş insanlıktan sonra, yanında olacağım.
yanyana uzanıp kayan yıldızları beraber sayacağız.,,
Katışıksızım.,,, özüm özüne denktir!

hayatta birinden hiç kuşku duymamak, kendinden bile emin olamadığın anlarda ondan "o kadar" emin olmak bir insanın yaşayabileceği en kutsal şeydir!
seninle dopdoluyum,,onur veriyor ,elimden
sen yetersin, çöl yalnızlıkları olsa da,
kargaşa, kaos, çözümsüzlük olsa da!
bu güzel, bir o kadar lanet hayatın içinde, zamanın sonsuz darbeleri bizi darmadağın ederken ve umut, uzak ülkeler gibi görünmezken,
sırtını, sırtımda duyumsamak ne güzel şey!
Bunu hiç bir sözcük anlamlandıramaz. Anlamların da güdümsüz kaldığı anlar var...


sana uzanıyorum her gece..bunu biliyorsun.. hatta her an...bunu bilmiyorsundur...




http://www.youtube.com/watch?v=v0NoHN1TU5I